کتشاف این میدان با حفر چاه شماره ۶ در سال ١٣٣۵ صورت گرفت. میدان نفتی اهواز ساختار تاقدیسی دارد و تقریبا از آخرین بخش های ناحیه چین خورده زاگرس به حساب می آید. این تاقدیس بر روی یک بالا آمدگی (هورست) که در طبقات قدیمی تر اتفاق افتاده است، قرار دارد و به صورت نابرجا در زیر تاقدیس سطحی اهواز از سازند آغاجاری واقع است. تاقدیس اهواز کم و بیش متقارن می باشد.سطح این تاقدیس در سر سازند آسماری در حدود ٢۵٠٠ متری در زیر سطح دریا قرار دارد و این سازند در میدان اهواز مرکب از ماسه سنگ و سنگ آهک می باشد و تخلخل متوسط آن برابر ١٨ درصد است.
مخزن بنگستان آن(ایلام و سروک) تقریبا در عمق ٣٠٠٠ متری واقع می شود. در سال ١٣۵۶ تولید روزانه از این میدان ١٢/١ میلیون بشکه در روز بوده است.
نفت آسماری حدود ۶/٣٢ درجه API ، نفت ایلام ٢٩ درجه API و نفت سروک ٢۶ درجه API است. علاوه بر مخازن فوق مقداری گاز از خامی فوقانی(داریان و گدوان) این میدان در سال ١٣۵۶ کشف گردیده است، ولی برآورد اخیر ابعاد مخزن نشان داده که داریان حاوی ٢١٣ میلیون بشکه نفت و سازند فهلیان حاوی ۵٢٠ بیلیون فوت مکعب گاز به صورت درجا می باشد.این میدان از سال ١٣۴٠ وارد تولید شده و تا سال ١٣۵٧ حدودا ٧٨/٢ بیلیون بشکه تولید نموده است. تعداد چاه های حفاری شده در این میدان تا سال ١٣٨٨ جمعا ۴۵٠ حلقه چاه می باشد.
جمعاً در میدان اهواز ۵ واحد بهره برداری برای نفت آسماری و ٣ واحد بهره برداری برای نفت بنگستان وجود دارد.واحد های ١ تا ۵ آسماری دارای ظزفیت های ۴۴٠، ٣۵۵، ٢٧۵، ١۶۵ هزار بشکه در روز هستند.
واحد های بهره برداری میدان اهواز از سال ١٣۴١تا ١٣۵٧راه اندازی شده اند.در حال حاضر ظرفیت تولید میدان اهواز ٧۵٠ هزار بشکه در روز بوده که از ظرفیت کل واحد های بهره برداری کمتر است و احتمالا در سال های آتی تعدادی از واحد های بهره برداری برچیده خواهند شد.